Monday, July 30, 2007

?!???

Ngayong araw na ito, sa di ko malamang dahilan, masyadong mabigat ang araw kong ito sa akin. Nakakatamad, nakakawalang gana at nakakainis. Maaaring nagiging baul na naman kasi ako ng kaalaman kaya nagkakaganon o dahil lang sa ako’y nagugutom na?

Hay.. ang hirap magsulat ng walang laman ang tyan mo dahil hindi umaandar ang utak mo.. Kanina pa ako umorder ng food pero isang oras na, di pa dumarating.

Matapos ang isang oras at trenta minutos, sa wakas, ang pagkain ko’y dumating na.. Naka-kain na ako’t nakapagpahinga ngunit tila walang pagbabago sa aking pakiramdam. Mabigat pa rin ang aking kalooban.

Sa sobrang dami kong nalalaman sa paligid ko, tila nararamdaman ko na rin ang nararamadaman ni jewel sa twing nag-uusap kami, sa twing sinasabi nyang mahirap magdala ng mga istorya’t kaalaman tungkol sa mga taong nakapaligid sayo.

Pakiramdam ko, isa na akong “baul ng kaalaman” na para bang kapag tinanong mo ako ng isang bagay eh masasagot kita ng “hindi yan totoo..” o kaya ng “mag-usap na lang kayo!”. Ang hirap, ang bigat..

Nakakairita kasing isipin na sila sila may sinasabi sa isat isa pero kapag nagkita naman, parang walang sinabi.. Ayoko kasing nakakarinig at nakakakita ng ganon, na nagplaplastikan o kaya’y nakikipaglokohan. Ayoko kasing ginagawa din sa akin un kaya siguro ayoko ng ganon.

Kung puede ko lang sabihin sa inyo kung anong alam ko, sana sinabi ko na, pero dahil hindi pede, patuloy ko pa ring dadalhin ang mga ito khit nabibigatan na ang aking loob.

Paki-usap: Mangyari lamang pong wag nyo na akong tanungin baka kasi kapag tinanong nyo pa ako eh matarayan ko lang kayo.. pasensya na po..

Sunday, July 29, 2007

If You..

“If you have given the chance to go back from your past, would you?”

Isang tanong na hindi maalis alis sa aking isipan.. And I guess it’s another wakeup call nanaman sa akin ni Lord ‘to para magising sa isang pangyayaring nangyaring alam kong hindi naman mangyayari (ang gulo di ba???)

Kung nababasa nyo ang mga write ups ko sa blog na ito at ito, oh well, I can say na makakarelate kayo. Alam ko sa sarili kong kung maaari lang na balikan ko ang nakaraan ko, babalikan ko ngunit mas minabuti ko pang wag nang balikan ang mga ito sa kadahilanang, hindi ako magiging ganito kung hindi dahil sa nakaraan ko.

Kapag bumalik ako sa panahon na gusto kong balikan, alam ko maraming magagandang bagay na mangyayari sa akin.

- Hindi ako mamrumrublema sa trabaho dahil alam kong isa akong dakilang taong bahay lang na sinusuntetohan.
- Wala akong credit cards at loan na binabayaran.
- Hindi ako magwoworry sa mga bagay na dapat kong asikasuhin
- Sa madaling salita, ako’y magmimistulang buhay reyna dahil sa karangyaang meron ako.

Ngunit sa kabila ng magagagandang bagay na un at kaginhawaan sa buhay ko, alam ko, mas mawala ang lahat sa akin na meron ako ngayon...

- Unang una dito ang anak kong mahal na mahal ko. Makulit, bibo, matalino’t malambig.
- Mawawala ang mga kaibigan kong pasaway, aking kachukaran sa oras na akoy nalulungkot at nagdadalamhati, na alam kong mahal na mahal ako’t susuportahan sa lahat ng bagay.
- Mawawala ang sfc community na kung saan ako’y masayang naglilikod sa “KANYA”, kung saan ko nakita ang aking kahinaan, kung saan ko nakilala ang aking sarili at kung saan ko natuklasan ang hangarin ko sa buhay.
- Hindi ko makikilala ang taong alam kong makakasama ko sa buhay at alam kong gagabay at mag-aaruga sa akin habang ako’y nabubuhay.
- Hindi ako magiging matatag sa mga pagkakataong ako’y sinusubok NIYA, dahil kung hindi dahil sa mga karanasan ko, hindi ako ganito.

Kaya bilang konklusyon ng aking blog… mabuti pang wag nang balikan ang nakaraan at hayaang ang multo ng kasalukuyang magparamdam dahil alam ko sa sarili kong kahit kailan hindi ako nagkulang at hindi ko sya kawalan.

Monday, July 23, 2007

Prayer of Peace - St. Francis of Assisi

Make me a channel of your peace
Where there is hatred let me bring you love.
Where there is injury, pardon Lord,
And where there is doubt, true faith in You.

Make me a channel of your peace.
Where there's despair in life let me bring hope.
Where there is darkness, only light
And where there's sadness only joy.

O Master grant that I may never seek
So much to be consoled as to console,
To be understood as to understand
To be loved as to love with all my soul.

Make me a channel of your peace
It is in pardoning that we are pardoned,
It is in giving to all men that we receive
And in dying that we are born to eternal life

Monday, July 16, 2007

Wednesday Badtrip!

As of this moment, it is exactly 09.18pm and I am still here in my castle, fortress, palace!!! Where else?!?!!!! In the office! And honestly, I do really feel pissed of with what’s happening. I was supposed to attend a General Assembly of Chapter II at Grand Moove Hotel tonight, but unfortunately I wasn’t able to go because of this hay.. o-thank you work!

Time Check!!! 10.13pm and still, I’m sitting infront of my pc waiting for the next command!

Do you know how much disappointed I am right now??? Well, it’s more than you could think of! I was looking forward for this day and yet, hello?? I am still at work!

Maybe you’re wondering why I am still here at work, sitting and waiting for the next words! Well, it’s just that my boss will go for a vacation with his family, tomorrow. What time?? That’s what I don’t know, though I am his secretary, there are some things he wanted to be on confidential.

Another thing that makes me irritated is this internet connection!! I can sit here for long and waited for my boss IF I had a DSL Connection! For year 2007, our company still on DIAL UP!!! Oh well wat can I do... as of this moment, its 10.22pm.

>brb<